Podstawienie trygonometryczne
Podstawienie trygonometryczne to technika używana w całkowaniu, która pozwala uprościć wyrażenia zawierające pierwiastki kwadratowe poprzez zamianę zmiennych na funkcje trygonometryczne. Jest to szczególnie użyteczne, gdy mamy do czynienia z wyrażeniami typu \( \sqrt{a^2 - x^2} \), \( \sqrt{a^2 + x^2} \) lub \( \sqrt{x^2 - a^2} \).
Typowe podstawienia trygonometryczne
1. \( \sqrt{a^2 - x^2} \)
Jeśli w całce występuje wyrażenie \( \sqrt{a^2 - x^2} \), używamy podstawienia:
\[ x = a \sin(\theta) \]
Z tego wynika:
\[ dx = a \cos(\theta) \, d\theta \]
oraz
\[ \sqrt{a^2 - x^2} = a \cos(\theta) \]
Całkę przekształcamy na zmienną \( \theta \), co upraszcza wyrażenie i umożliwia łatwiejsze całkowanie.
2. \( \sqrt{a^2 + x^2} \)
Gdy mamy wyrażenie \( \sqrt{a^2 + x^2} \), stosujemy podstawienie:
\[ x = a \tan(\theta) \]
Z tego wynika:
\[ dx = a \sec^2(\theta) \, d\theta \]
oraz
\[ \sqrt{a^2 + x^2} = a \sec(\theta) \]
To podstawienie przekształca całkę w funkcję trygonometryczną, którą można łatwiej rozwiązać.
3. \( \sqrt{x^2 - a^2} \)
Jeśli w całce pojawia się wyrażenie \( \sqrt{x^2 - a^2} \), stosujemy podstawienie:
\[ x = a \sec(\theta) \]
Z tego wynika:
\[ dx = a \sec(\theta) \tan(\theta) \, d\theta \]
oraz
\[ \sqrt{x^2 - a^2} = a \tan(\theta) \]
To podstawienie eliminuje pierwiastek kwadratowy, upraszczając całkę.
Przykład zastosowania podstawienia trygonometrycznego
Rozważmy całkę:
\[ \int \frac{dx}{\sqrt{4 - x^2}} \]
Używamy podstawienia \( x = 2 \sin(\theta) \), co prowadzi do:
\[ dx = 2 \cos(\theta) \, d\theta \] \[ \sqrt{4 - x^2} = 2 \cos(\theta) \]
Wówczas całka staje się:
\[ \int \frac{2 \cos(\theta) \, d\theta}{2 \cos(\theta)} = \int d\theta = \theta + C \]
Z podstawienia \( x = 2 \sin(\theta) \) wynika \( \theta = \arcsin\left(\frac{x}{2}\right) \), więc ostateczny wynik to:
\[ \arcsin\left(\frac{x}{2}\right) + C \]
Podstawienie trygonometryczne w praktyce
Podstawienie trygonometryczne jest jedną z bardziej zaawansowanych technik całkowania, jednak jego zastosowanie pozwala na efektywne uproszczenie skomplikowanych wyrażeń. Wymaga znajomości tożsamości trygonometrycznych oraz umiejętności przekształcania zmiennych, ale w praktyce jest niezwykle użyteczne w analizie matematycznej.